کمبود عرضه نفت تا چه حد جدی است؟ - وبلاگ عینک آفتابی مردانه

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی مردانه، با تداوم افت ظرفیت مازاد فراوری، جهان ممکن است به زودی با کمبود عرضه نفت روبرو گردد.

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی مردانه، کمبود تامین گاز در اروپا ماه هاست که ادامه دارد و این قاره همچنان برای تامین انرژی کافی برای احتیاجهای زمستانی خود به سختی تقلا می نماید. اما ممکن است کمبود انرژی بدتری در انتظار جهان باشد و آن هم کمبود نفت خواهد بود. نشانه هایی وجود دارد که نمی توان نادیده گرفت: ظرفیت مازاد فراوری اوپک رو به کاهش است و اکتشافات تازه به نرخ تاریخی پایینی نزول نموده اند و بانکها به علت ملاحظات محیط زیستی و اقلیمی به طور فزاینده تمایلی به همکاری با صنعت نفت و گاز ندارند. در این بین ابرغولهای نفتی هم فراوریشان را محدود نموده و به توسعه کسب و کار کم آلاینده متمرکز شده اند.

بحران ظرفیت فراوری نفت

آژانس بین المللی انرژی در گزارش بازار نفت اکتبر 2021 خاطرنشان کرد کاهش ظرفیت مازاد فراوری جهانی، منعکس نماینده احتیاج به سرمایه گذاریهای بیشتر برای تامین تقاضا در آینده است. اوپک فراوریش را برای تسهیل محدودیت عرضه افزایش داده و ظرفیت مازاد فراوری این گروه به اندازه قابل ملاحظه ای کاهش پیدا خواهد نمود و احتمالا تا سه ماهه چهارم سال جاری به چهار میلیون بشکه در روز می رسد. این نرخ بیش از نصف نرخ 9 میلیون بشکه در روز ظرفیت مازاد فراوری در ابتدای سال 2021 است.

ظرفیت مازاد فراوری شاخص مهم انعطاف پذیری فراوری در جهانی نفت است. آژانس بین المللی انرژی ظرفیت مازاد فراوری را به عنوان فراوریی تعریف می نماید که می تواند ظرف مدت 90 روز راه اندازی گردد و برای یک دوره طولانی ادامه پیدا کند. وزارت انرژی آمریکا ظرفیت مازاد فراوری را به عنوان فراوریی تعریف می نماید که می تواند ظرف مدت 30 روز مورد بهره برداری قرار گیرد و به مدت 90 روز ادامه پیدا کند. طبق اعلام اداره اطلاعات انرژی آمریکا، ظرفیت مازاد فراوری اوپک تا انتها سال ممکن است به 5.11 میلیون بشکه در روز نزول کند.

به نظر نمی رسد آژانس بین المللی انرژی مطمئن باشد چه می خواهد: سرمایه گذاریهای بیشتر در نفت یا سرمایه گذاریهای بیشتر در انرژی تتازهپذیر. این آژانس سال گذشته در موارد مختلف خواهان هر دو سرمایه گذاری شده بود. اما بر مبنای تحولات قیمت نفت، به نظر می رسد افت ظرفیت مازاد فراوری اوپک با وجود تغییر برنامه ریزی شده به سوی انرژی کم کربن، مایه نگرانی است. آنچه نگرانی مذکور را تشدید می نماید این واقعیت است که برخی از اعضای اوپک پلاس به نهایت توانایی خود برای افزایش فراوری رسیده اند و روسیه در میان آنهاست. روسیه که یکی از بزرگترین فراورینمایندگان جهانست، بازگشت به سطح فراوری پیش از شیوع پاندمی را سخت یافته است. این به معنای آن است که اگر فرایند رشد تقاضا با نرخ فعلی ادامه پیدا کند، عرضه ممکن است نتواند به سرعت جوابگوی تقاضای بالاتر باشد.

ضرورت اکتشافات نفتی تازه

شرکت مشاوره انرژی نروژی در گزارش دسامبر خود اعلام نموده بود اکتشافات نفت و گاز تازه ممکن است به پایینترین حد در 72 سال گذشته سقوط نمایند. منابع تازه اکتشاف شده سال گذشته به معادل حدود 4.7 میلیارد بشکه نفت رسیدند که کمتر از معادل 12.5 میلیارد بشکه کشف شده در نخستین سال شیوع پاندمی بود.

همزمان، ابرغولهای انرژی اروپایی تحت فشار سهامداران، کنشگران و دولتها، عامدانه فراوری نفت خود را مطابق با استراتژی حرکت به سمت انرژی تتازهپذیر کاهش می دهند. بنابراین از یک سو پول کمتری برای فراوری تازه هزینه می گردد و از سوی دیگر کاهش عمدی فراوری فعلی وجود دارد.

سطح اندک اکتشافات به معنای آن است که نرخ جایگزینی ذخایر هم کاهش پیدا نموده و نرخ اندک جایگزینی ذخایر در صنعت نفت و گاز، خبر بدی برای عرضه آینده است. عربستان سعودی سال میلادی گذشته هشدار داد سرمایه گذاری اندک در فراوری نفت می تواند به بحران انرژی منجر گردد اما از آنجا که همه انتظار داشتند عربستان سعودی چنین حرفی بزند، این هشدار توجه چندانی جلب کرد. و حتی اگر توجهی هم می شد، افزایش نرخ اکتشافات نفتی تازه به راحتی گذشته نیست.

روبرو بانکها با هجوم سرمایه گذاران زیست محیطی، اجتماعی و حکومتی (ESG)

ظهور سرمایه گذاران ESG در صنعت اقتصادی توجهات زیادی را جلب نموده است. بازدهی سرمایه گذاری همچنان اولویت اصلی سرمایه گذاران است اما دیگر اولویت نهایی نیست. این روزها سرمایه گذاران می خواهند بدانند که پول آنها به شکل مسئولانه و به شیوه مثبت برای زمین مورد استفاده قرار می گیرد. این به معنای آن است که آنها به اندازه فزاینده ای تمایلی ندارند پولشان در صنعت نفت هزینه گردد.

به علت همین فرایند، بانکها و مدیران در استراتژیهای کسب و کار خود بازبینی می نمایند. مدیران سرمایه مشتریان خود را ملزم می نمایند متعهد شوند انتشار آلایندگی را کاهش می دهند در غیر این صورت از تامین سرمایه برای آنها خودداری می نمایند. بانکها حاضر نیستند به صنعت نفت وام دهند و تهدید می نمایند مشتریانی که دی اکسید کربن زیادی منتشر می نمایند را کنار بگذارند. فقط فشار سرمایه گذاران نیست که وام دهندگان را به واکنش واداشته است. رگولاتورها هم نسبت به بانکها سخت گیری نموده و آنها را ملزم می نمایند به ارزیابی ریسک تازه بر مبنای سناریوهای تغییرات اقلیمی بپردازند و بر اساس آن الزامات سرمایه را سخت گیرانه نمایند. برای اجتناب از فشارهای رگولاتوری، وام دهندگان وام دهی به صنعت نفت و گاز را کاهش می دهند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، در این بین به نظر می رسد تقاضا برای نفت از هر زمان دیگری مطلوبتر است و پیش بینیهای قیمت نفت به پتانسیل صعودی قوی اشاره دارند.