چرا وقتی به ما خوش می گذرد، جیغ می کشیم؟ - وبلاگ عینک آفتابی مردانه

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی مردانه، جیغ کشیدن به طور معین نوعی نغمه سرایی است. ویژگی های دقیق صوتی دارد. از سه چهارم ثانیه تا یک ثانیه و نیم. خیلی بلند آغاز می گردد و با تمام توان و بلندی ادامه پیدا می نماید.

وقتی می ترسیم جیغ می کشیم، اما در زمان شادی و هیجان هم چنین کاری می کنیم

خیلی ترسیده بودم، اما نمی خواستم این تجربه را از دست بدهم، برای همین تمام مدت چشم هایم را بسته بودم. فکر نمی کردم هرگز در عمرم این کار را تکرار کنم.

الخاندرا مندوزا وقتی هشت سالش بود با خود عهد کرد، اما خیلی زود عهدش را شکست. نه فقط یک بار بلکه بار ها و بارها.

برای او ترس و وحشت اولین تجربهٔ ترن هوایی تبدیل شد به شور و شوق و پیچ و تاب و اوج های نفس گیر و فرود های ناگهانی پارک های تفریحی که جیغ زدن جزء همیشگی آن است. با باز شدن پارک های تفریحی عظیم آمریکا در انتها این ماه از کسانی که سوار ترن هوایی می شوند خواسته شده است تا هیجان خود را کنترل نمایند و برای کاهش خطر انتشار کوویدـ19 از جیغ زدن پرهیز نمایند.

آیا جیغ زدن مهار کردنی است؟ آیا جویندگان هیجان می توانند بدون جیغ کشیدن سر نمایند و چرا وقتی به هیجان می آییم و به ما خوش می گذرد، جیغ می کشیم؟

هر جا ترن هوایی باشد، صدای جیغ هم می آید

هارولد گزوالس، استاد روان شناسی کالج اموری در آمریکا می گوید جیغ زدن ابراز هیجان صوتی است که در مقولهٔ رفتار غیر کلامی قرار می گیرد. او می گوید:فریاد زدن یعنی صدای خود را بالا ببرید، اما به هر حال از کلام استفاده می کنید.

جیغ کشیدن به طور تعیین نوعی نغمه سرایی است. ویژگی های دقیق صوتی دارد. از سه چهارم ثانیه تا یک ثانیه و نیم. خیلی بلند آغاز می گردد و با تمام توان و بلندی ادامه پیدا می نماید. به نسبت کوتاه است، اما قابلیت های شگفت انگیزی دارد. دامنهٔ بلند و صدای زیری دارد و تا مسافت دوری شنیده می گردد.

دانشمندان معتقدند وقتی فرد در یک جمع حضور دارد، تمایل بیشتری به فریاد زدن پیدا می نماید

پروفسور گزوالس شرح می دهد:نظریه ای وجود دارد که می گوید جیغ زدن در ابتدا راهی برای به وحشت انداختن جانوران شکارچی بوده است تا آدم ها فرصت اندکی برای فرار پیدا نمایند. برای موجودات اجتماعی مانند نیاکان انسان، جیغ کشیدن رفتاری برای درخواست یاری از اعضای خانواده در آن نزدیکی بوده است.

استاد گزوالس ادامه می دهد:اما اگر جیغ زدن وسیله ای صوتی برای چنین منظوری باشد باید بتوانی برای مثال جیغ برادرت را از جیغ خواهرت یا دیگران تشخیص بدهی. این پیشینهٔ تکاملی باعث می گردد انسان ها مدام در جستجوی محیط هایی با تهدید های خفیف باشند تا بتوانند جیغ های خود را تمرین نمایند.

تمایل به جیغ زدن در گروه های اجتماعی باعث می گردد دوستان شما با صدای جیغ شما آشنا شوند. لازم نیست صبر کنید تا جان تان به خطر بیفتد یا در معرض تهدید قرار بگیرید تا دوستان و بستگان خود را با صدای جیغ خود آشنا کنید و آموزش دهید.

جیغ زدن در ترن های هوایی باعث می گردد افراد لذت بیشتری ببرند

اما همانطور که پروفسور گزوالس شرح می دهد این دو پیوند تنگاتنگی با هم دارند. او می گوید:مغز ما طوری تکامل یافته است که از شرایطی که موجب بقای ما می گردد لذت می برد.

ما درروزگار متمدنی زندگی می کنیم و بیشتر ما لزومی ندارد که هر روز جیغ بکشیم البته نمی گردد گفت که هرگز در معرض تهدید و خطر قرار نمی گیریم و شاید در چنین شرایطی درست مانند نیاکان خود جیغ بکشیم. تهدید ها شاید بیشتر و هولناک تر باشند، اما هنوز جیغ زدن یکی از راه های اصلی کنار آمدن با جهان است.

برای پیشینیان ما شاید محیط تمرین برای جیغ زدن جایی در نزدیکی آبشار یا کوه آتشفشان بوده است و برای انسان های امروزی یکی از راه ها پارک های تفریحی و ترن های هوایی است.

او در ادامه می گوید:قلب تند می زند، فشار خون بالا می رود، همان شرایط و ویژگی های ترس را در ترن هوایی تجربه می کنیم حتی اگر به طور منطقی بدانیم که این دستگاه امن است. انگار یک انباشتگی است که با جیغ کشیدن از این تنش آزاد می گردد.

این به خوبی شرح می دهد که فردی مانند الخاندرا با جیغ کشیدن در ترن هوایی احساس ترس می نماید، اما به او خوش می گذرد.

الخاندرا 25 ساله از اکوادور می گوید:می توانم بگویم نوعی رهایی از استرس است، چون همه چیز را فراموش می کنی، فقط در همان لحظه حضور داری. دیمفه منسینک، سفرنامه نویس، هم با او موافق است و می گوید از زمان بچگی عاشق هیجان ترن های هوایی بوده است.

من به هر شهری که می روم دوست دارم به پارک های تفریحی سر بزنم، به نظرم یکی از هیجان انگیز ترین جاهاست. دیمفه 23 ساله که در آمستردام زندگی می نماید می گوید تصمیم گیری طولانی برای اینکه کدام ترن هوایی را سوار گردد باعث می گردد نوعی اشتیاق و هیجان در دلش شعله بکشد.

بعد نوبت صف طولانی می رسد و چرخ زدن ترن را روی حلقه های ریل بار ها و بار ها تماشا می کنی و خوشحالی که سوار آن نیستی و همین ماجرا را هیجان انگیز تر هم می نماید. وقتی سوار ترن می شوم، گاهی خیلی آهسته بالا می رود و من خیلی می ترسم، اما وقتی به پایین سرازیر می گردد احساس شادی و هیجان می کنم و دلم می خواهد جیغ بزنم.

برای دیمفه این صدایی که بیرون می جهد احساس رهایی به او می دهد و با آن احساسات خود را بیرون می ریزد. او می گوید:فکر می کنم این احساسی است که در زندگی عادی آن را تجربه نمی کنیم. وقتی جیغ می کشم بیشتر به هیجان می آیم، این بی تردید برای من احساس خوشایندی است.

اکی هایاشی که در شهر اورایاسو، محل دیزنی لند توکیو به جهان آمده و عظیم شده است، می گوید: تجربهٔ ترن هوایی هایی سراسر جهان انگیزهٔ زندگی او شده است. او می گوید:بدون ترن های هوایی نمی توانم از زندگی لذت ببرم.

هایاشی 27 ساله سرپرست گروه رولر کاستر سواران ژاپن است، گروهی از علاقمندان که در خصوص پارک های تفریحی تبادل نظر می نمایند و برنامه های دسته جمعی برای ملاقات از این پارک ها می گذارند. او می گوید پس از سوار شدن بیش از 350 ترن هوایی در سراسر جهان، جیغ زدن واکنشی است که به راحتی می تواند آن را مهار کند.

وقتی تنهایی سوار می شوم هیچ هیجانی نشان نمی دهم، چون وقتی تنهایی جیغ بکشم همه مرا نگاه می نمایند، اما گردهمایی های رولر کاستر سواران مثل مهمانی می ماند همه جیغ می کشند و با هم فریاد می زنند. وقتی ترن هوایی رو به پایین سرازیر می گردد و ما همه با هم جیغ می کشیم، احساس شادی می کنم.

پروفسور گزوالس می گوید مهار میل جیغ زدن ممکن است، اما چالشی است که به ویژه برای برخی افراد خیلی سخت خواهد بود. او می گوید:برخی افراد توانایی کنترل آن را دارند و برخی دیگر هم ندارند مثل هر چیز دیگری حالت های گوناگونی وجود دارد.

منبع: فرادید